Η ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2) ανήκει στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Είναι μια κίτρινη χρωστική ουσία. Η ριβοφλαβίνη συμμετέχει στη σύνθεση του φλαβινο-αδενινο-δινουκλεοτιδίου (FAD) και του φλαβινο-μονονουκλεοτιδίου (FMN). Τα FAD και FMN αποτελούν προσθετικές ομάδες πρωτεϊνών, που ονομάζονται φλαβοπρωτεΐνες. Οι φλαβοπρωτεΐνες αποτελούν συστατικά της αναπνευστικής αλυσίδας των μιτοχονδρίων και συμμετέχουν στον καταρράκτη των αντιδράσεων της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης, του σημαντικότερου, δηλαδή, μηχανισμού παραγωγής ενέργειας στο κύτταρο. Πολλές άλλες φλαβοπρωτεΐνες έχουν αναγνωριστεί, όπως για παράδειγμα, οι φλαβοπρωτεΐνες της οξείδωσης των λιπαρών οξέων.

Η ριβοφλαβίνη περιέχεται στο κρέας, τα αυγά, τους ξηρούς καρπούς, τη σόγια, τη μαγιά της μπύρας, τα δημητριακά ολικής άλεσης και τα γαλακτοκομικά. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη της ριβοφλαβίνης ανέρχεται σε 1.7 mg. Με μια ισορροπημένη διατροφή καλύπτονται οι ημερήσιες ανάγκες σε ριβοφλαβίνη και πολύ σπάνια παρατηρείται διαιτητική ανεπάρκεια. Η ριβοφλαβίνη καταστρέφεται από το φως και γι’αυτό τα τρόφιμα που περιέχουν ριβοφλαβίνη θα πρέπει να προφυλάσσονται από την έκθεση στο φως.

Η ανεπάρκεια ριβοφλαβίνης έχει συνδεθεί με προσβολή των βλεννογόνων. Χαρακτηριστική είναι η ερυθρότητα του βλεννογόνου της γλώσσας, οι ραγάδες στις γωνίες του στόματος και η χειλίτιδα από έλλειψη ριβοφλαβίνης. Παρατηρούνται επίσης συμπτώματα δερματίτιδας και ενδέχεται να αναπτυχθεί αναιμία.

Η υπερβολική χορήγηση ριβοφλαβίνης δεν προκαλεί τοξικότητα. Επειδή είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη, η πλεονάζουσα ποσότητα αποβάλλεται με τα ούρα.