Κατά την αναπαραγωγική ηλικίας της γυναίκας (από την εμμηναρχή ως την εμμηνόπαυση) παρατηρείται μια κυκλική μεταβολή στις συγκεντρώσεις των ορμονών του φύλου (οιστρογόνων και προγεστερόνης) με αντίστοιχες δομικές μεταβολές του ενδομητρίου (έμμηνος κύκλος). Η φυσιολογική αλληλουχία των φάσεων είναι : εμμηνορρυσία, παραγωγική φάση (πρώτο μισό του κύκλου), ωοθυλακιορρηξία (στο μέσο περίπου του κύκλου), ωχρινική ή εκκριτική φάση (δεύτερο μισό του κύκλου), νέα εμμηνορρυσία (αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη). Ο έμμηνος κύκλος συνήθως έχει διάρκεια 28 ημέρες.

Η συγκέντρωση της οιστραδιόλης αυξάνει σταδιακά το πρώτο μισό του κύκλου, κάτω από την επίδραση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης της υπόφυσης (FSH), και εμφανίζει τη μέγιστη συγκέντρωσή της κατά την ωοθυλακιορρηξία. Αντίθετα, η στάθμη της προγεστερόνης στο πρώτο μισό του έμμηνου κύκλου είναι μικρή. Με τη δράση της οιστραδιόλης, το πάχος του ενδομητρίου και το μήκος των αδένων του αυξάνεται προοδευτικά.

Στο μέσο του κύκλου εμφανίζεται μια εκκριτική αιχμή της ωχρινοποιητικής ορμόνης της υπόφυσης (LH), που είναι υπεύθυνη για την πρόκληση της ωοθυλακιορρηξίας. Κατά την περίοδο της ωοθυλακιορρηξίας, η βλέννα του τραχήλου της μήτρας γίνεται άφθονη και διαυγής, κάτω από την επίδραση της οιστραδιόλης, επιτρέποντας τη διέλευση των σπερματοζωαρίων (γόνιμες ημέρες).

Στο δεύτερο μισό του κύκλου η LH διεγείρει το ωχρό σωμάτιο της ωοθήκης (ένα σχηματισμό που προέρχεται από το ωοθυλάκιο μετά την ωοθυλακιορρηξία), προς παραγωγή προγεστερόνης. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ωχρινοποίηση. Η προγεστερόνη προετοιμάζει το ενδομήτριο, προκειμένου να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο. Για να ασκήσει η προγεστερόνη τις δράσεις της στο ενδομήτριο, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η επίδραση των οιστρογόνων στο πρώτο μισό του κύκλου. Αυξάνει το μέγεθος και την έκκριση των αδενίων του ενδομητρίου. Στη φάση αυτή ελαττώνεται η βλέννα του τραχήλου της μήτρας και γίνεται αδιαφανής, αποτρέποντας τη διέλευση των σπερματοζωαρίων. Ταυτόχρονα ανυψώνεται η θερμοκρασία του σώματος κατά μερικά δέκατα του βαθμού Κελσίου.

Αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη, η στάθμη της οιστραδιόλης προοδευτικά μειώνεται. Προς το τέλος του κύκλου, το ενδομήτριο χάνει το τροφικό του ερέθισμα, δηλαδή την οιστραδιόλη. Παράλληλα, το ωχρό σωμάτιο εκφυλίζεται και τα επίπεδα της προγεστερόνης πέφτουν. Τελικά το ενδομήτριο αποπίπτει και εμφανίζεται η εμμηνορρυσία. Ταυτόχρονα, αίρεται η ανασταλτική επίδραση των οιστρογόνων στο υποθάλαμο, για να επακολουθήσει η εκ νέου αύξηση των γοναδοτροπινών (κυρίως της FSH) και ο επόμενος έμμηνος κύκλος.

Αν επιτευχθεί εγκυμοσύνη, δημιουργείται ένα νέο ορμονικό περιβάλλον, με τη συμβολή του πλακούντα. Το ωχρό σωμάτιο συνεχίζει να αυξάνεται κάτω από την επίδραση της χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG) του πλακούντα και χαρακτηρίζεται πλέον ως ωχρό σωμάτιο της κύησης. Παράλληλα ο πλακούντας αποτελεί πηγή προέλευσης πλήθους ορμονών, όπως της πλακουντικής γαλακτογόνου ορμόνης (hPL), προγεστερόνης, οιστρογόνων κ.α.