Η έκκριση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης επηρεάζεται από τρεις ορμόνες πεπτιδικής φύσης, την ινχιμπίνη (ή ανασταλτίνη), την ακτιβίνη και τη φολιστατίνη, που εκκρίνονται από την ωοθήκη. Στις γυναίκες η ωοθυλακιοτρόπος ορμόνη προάγει την ανάπτυξη και ωρίμανση των ωοθυλακίων. Με την παρουσία των ορμονών αυτών, δημιουργείται ένα άκρως πολύπλοκο κύκλωμα αρνητικής ανατροφοδότησης (feedback), που ελέγχει επακριβώς την έκκριση της FSH.

Η ινχιμπίνη είναι ένας αναστολέας της έκκρισης της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης. Εκκρίνεται από το αναπτυσσόμενο ωοθυλάκιο. Ασκεί, επίσης, και τοπική δράση στα γειτονικά ωοθυλάκια (παρακρινική δράση). Με την έκκριση ινχιμπίνης από το μεγαλύτερο σε μέγεθος αναπτυσσόμενο ωοθυλάκιο, αποφεύγεται η ταυτόχρονη ωρίμανση πολλών ωοθυλακίων. Ένα μόνο ωοθυλάκιο επιλέγεται (επιστράτευση), στο οποίο θα επακολουθήσει η ωοθυλακιορρηξία.

Μια άλλη ορμόνη που εκκρίνεται από τα ωοθυλάκια, η ακτιβίνη, διεγείρει την έκκριση FSH από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης, δηλαδή ασκεί ακριβώς την αντίθετη δράση από εκείνη της ινχιμπίνης.

Τέλος, η φολιστατίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται και από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης και έχει την ικανότητα να δεσμεύει την ακτιβίνη. Με τον τρόπο αυτό εμποδίζει την διεγερτική επίδραση της ακτιβίνης στην έκκριση της FSH.