Τρία είναι τα μεγάλα κέρδη που αποκομίζουμε:

• Μπορούμε να πληροφορήσουμε συγκεκριμένα το γιατρό μας
• Προσαρμοζόμαστε σε αυτά που μας ζητά το σώμα μας
• Αποκτούμε μεγαλύτερη συνειδητότητα του οργανισμού μας

Οι πληροφορίες προς το γιατρό, όταν είναι ακριβείς και συγκεκριμένες, τον βοηθούν αποφασιστικά στη διάγνωσή του. Εχει μεγάλη σημασία να πούμε στο γιατρό ΠΟΥ, ΠΟΤΕ, ΠΟΣΟ και ίσως ΠΩΣ (*) πονάμε και να μη του λέμε "γιατρέ πονάω παντού από χρόνια". Εχει σημασία να διακρίνουμε τη διαφορά μεταξύ πόνου, μουδιάσματος, "πιασίματος" και δυσκαμψίας. Εχει σημασία να πούμε "γιατρέ έχω δυνατό πονοκέφαλο περίπου μια φορά το μήνα" και όχι "γιατρέ έχω τρομερούς πονοκεφάλους". Δυστυχώς ο γιατρός δεν έχει πάντα χρόνο να ξεδιαλύνει με επιπλέον ερωτήσεις τα πράγματα. 0 ασθενής πρέπει να βασιστεί στον εαυτό του και να αυτενεργήσει, να συμμετέχει.

Δεν πρέπει να παραλειφθεί να αναφερθούν, σε σχέση με ενοχλήματα ή εμφάνιση παθήσεων, διάφορα οικογενειακά ή κοινωνικά γεγονότα που μας ταλαιπώρησαν: θάνατος αγαπημένου προσώπου ή μετάθεση σε εργασία που δεν μας ικανοποιεί (**) κ.λπ. Αυτά τα γεγονότα συχνά συνδέονται με εμφάνιση πόνων ή αναζωπύρωση χρόνιων παθήσεων ή και εμφάνιση νέων παθήσεων.

Σημαντικός αριθμός από τις λανθασμένες διαγνώσεις οφείλεται σε ανακριβεiς και λανθασμένες πληροφορίες του ασφαλισμένου προς το γιατρό.

--------------

(*) Έχει σημασία να περιγραφεί η ποιότητα του πόνου: οξύς, αμβλύς, κουραστικός, γλυκός, πόνος που μειώνει την ποιότητα της ζωής, που είναι ανεκτός ή αφόρητος.

(**) Καθόλου δεν πρέπει να υποτιμάται η διάθεσή μας στο χώρο εργασίας και η αγάπη μας για τη δουλειά που κάνουμε. Είναι πολύ μεγάλο στρες να πηγαίνει κάποιος κάθε μέρα με δυσάρεστα συναισθήματα στο χώρο δουλειάς! Οι καταστάσεις αυτές είναι πηγές πολλών "ενοχλημάτων", "ψευδοπαθήσεων», όπως και πραγματικών παθήσεων.

Σε κάθε άτομο υπάρχουν «ιδιοτροπίες» του οργανισμού του (και της ψυχής του) που ιατρικά περιέχονται στον όρο «ιδιοσυγκρασία». Ένας υποφέρει από τη ζέστη και ο άλλος από το κρύο, ο ένας είναι ξεκούραστος με 5 ώρες ύπνου και ο άλλος ούτε με 10. Ο ένας μπορεί και εργάζεται καλύτερα πρωί ενώ για κάποιον άλλο το πρωινό ξύπνημα είναι τραγωδία. O ένας αποκτά πονοκέφαλο εάν δεν πάρει τα γεύματα πάντα την ίδια ακριβώς ώρα ενώ άλλος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την ώρα. Στον ένα πονά το στομάχι όταν στενοχωρηθεί, στον άλλο το κεφάλι και στον τρίτο η μέση (***). Συχνά ασφαλισμένοι επισκέπτονται το γιατρό τους διότι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους και θεωρούν τις ιδιομορφίες τους και το διαφορετικό τρόπο αντίδρασης του οργανισμού τους σαν "πάθηση".

Δεν είναι σπάνιες οι φορές που εφαρμόζονται «θεραπείες σε φυσιολογικές καταστάσεις επειδή αυτές διαφέρουν από τα καθιερωμένα.

Σημαντικό πρόβλημα αποκτούν ιδιαιτερότητες που προέρχονται από τις αλλαγές που γίνονται σε κάθε οργανισμό στις διάφορες φάσεις ηλικιών. Συνήθως (αλλά το εύρος είναι αρκετά μεγάλο) αλλαγές σημειώνονται μεταξύ 45-55 και γύρω στα 65-70. Ετσι δεν είναι καθόλου σπάνιο να προστρέχουν στο γιατρό ασφαλισμένοι, διότι στην ηλικία των 65 ετών αισθάνθηκαν κουρασμένοι και "πιασμένοι" μετά από 4ωρο περπάτημα στη Ρώμη, όπου ταξίδεψαν (για ψώνια!), ή ότι μία κυρία 60 ετών έχει πόνους στα γόνατα, μετά από το καλοκαιρινό καθάρισμα του σπιτιού με ανέβασμα σε σκάλες για κουρτίνες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, εάν τα ενοχλήματα είναι μέτρια, χρειάζεται λίγη αναμονή και υπομονή. Μετά τα 50 η αποκατάσταση είναι αργή.

Δεν είναι εύκολη η απάντηση στο ερώτημα εάν με κάθε ενόχλημα πρέπει να επισκεπτόμαστε το γιατρό για να "προλάβουμε". Εμείς θα απαντούσαμε ότι ορισμένα συμπτώματα χρειάζονται άμεση επίσκεψη και ορισμένα χρειάζονται αναμονή και επίσκεψη μετά από επίμονη διατήρησή τους.

Γενικά συμπτώματα που χρειάζονται άμεση συμβουλή γιατρού:

• Μείωση σωματικού βάρους χωρίς δίαιτα.
• Σοβαρή κόπωση χωρίς να υπάρχει αιτία.
• Αίμα στα κόπρανα ή μαύρα κόπρανα (όχι απλά σκούρα).
• Πολύ σκούρα ούρα (ενώ πίνουμε αρκετά υγρά).
• Οποιαδήποτε μεταβολή στο στήθος των γυναικών.
• Πόνοι έντονοι που δεν υποχωρούν.
• Βήχας που δεν υποχωρεί και δεν έχει ελεγχθεί.
• Ελαφρύς πυρετός που δεν υποχωρεί σε 5 ημέρες.

Το συχνά συναντούμενο σλόγκαν "να γνωρίσουμε τον εαυτό μας" Θα πρέπει να ξεκινά από το σώμα μας, τις δυνατότητές του, τις ιδιαιτερότητές του, τις απαιτήσεις του για φροντίδα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι απαιτεί το σώμα μας και να του προσφέρουμε τα λίγα συνήθως που θέλει. Θα μας ανταμείψει με ευεξία, ευδιαθεσία και όχι συχνή απαίτηση επίσκεψης σε γιατρό.

--------------

(***) Παραγνωρίζεται απελπιστικά ότι ο καθένας έχει το δικό του όργανο το οποίο υποφέρει πρώτο από ψυχικές φορτίσεις. Δεν είναι μόνο το στομάχι ή η καρδιά που προσβάλλονται αλλά και το μυοσκελετικό σύστημα είναι συχνότατα τόπος σωματοποίησης ψυχικών προβλημάτων.

Ιωάννης Στ. Παπαδόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Αθήνα 2003
Τελευταία αναθεώρηση : 1/1/2006