(η αξία της υπερτιμάται)

Η φυσιοθεραπεία, στην Ελλάδα κυρίως, έχει γίνει τεχνικο-συσκευο-θεραπεία και έχει χάσει κάθε φυσικό.

Για να έχει κανείς σωστά αποτελέσματα από τη φυσιοθεραπεία, πρέπει:

• Ο γιατρός να ξέρει τι συνταγογραφεί, πράγμα όχι αυτονόητο. λίγοι γιατροί γνωρίζουν αρκετά καλά τη φυσιοθεραπεία, ακόμα και ορθοπεδικοί.
• Η φυσιοθεραπεία να μην είναι πράξη διαφυγής από έλλειψη διάγνωσης ή θεραπείας.
• Ο φυσιοθεραπευτής να έχει τη σωστή νοοτροπία (όχι αυτονόητο), δηλαδή να ακουμπά τον ασθενή με τα χέρια του, και όχι με μηχανήματα.
• Ο ασθενής να έχει πάθηση που μπορεί να επηρεαστεί από τη φυσιοθεραπεία.
• Ο ασθενής να έχει πάθηση που δεν μπορεί να επιδεινωθεί από τη φυσιοθεραπεία.

Η φυσιοθεραπεία δεν είναι πανάκεια επειδή έχει ως πρώτο συνθετικό τη λέξη "φυσιο". Όσο περισσότερα μηχανήματα έχει ένας φυσιοθεραπευτής στο εργαστήριό του, τόσο λιγότερο τον εμπιστεύομαι. Όσο περισσότερο χρησιμοποιεί ο φυσιοθεραπευτής τα χέρια του (ή μόνο τα χέρια του) τόσο περισσότερο τον εμπιστεύομαι.

Η φυσιοθεραπεύτρια την οποία εμπιστεύομαι έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

• Πριν αρχίσει μου τηλεφωνεί και ζητά πληροφορίες για την πάθηση και τι στόχο θεωρώ ότι πρέπει να επιτύχει.
• Χρησιμοποιεί κυρίως τα χέρια της και τη συνομιλία με τον/την ασθενή.
• Μου εφιστά την προσοχή όσον αφορά συγκεκριμένους ασθενείς, στους οποίους η φυσιοθεραπεία θα μπορούσε να προξενήσει βλάβη αντί όφελος.
• "Δένεται" με τους ασθενείς της και τους φροντίζει και εκτός επαγγελματικής σχέσης, χωρίς αμοιβή, όταν βέβαια έχουν ανάγκη και το χρειάζονται.
• Ανησυχεί αρκετά όταν κάτι δεν βελτιώνεται και με ωθεί σε επανεξέταση της διάγνωσης θεραπείας.
• Δεν θεωρεί ότι τα πάντα "σηκώνουν" φυσιοθεραπεία.

Για ηλικιωμένα άτομα: Μόνο χρησιμοποίηση χεριών φυσιοθεραπευτών/τριών, χωρίς "μηχανήματα μασάζ" κ.λπ., με ελαφρούς χειρισμούς, χωρίς βία, σε θερμό περιβάλλον φυσιοθεραπευτηρίου. Εάν η φυσιοθεραπεία δεν είναι κατάλληλη, είναι πιθανόν να δημιουργηθούν ισχυρά ενοχλήματα, ιδίως εάν "θεραπεύεται" η αυχενική μοίρα!

Για παιδιά: Μεγάλη προσοχή. Σπάνια χρειάζεται φυσιοθεραπεία και σχεδόν μόνο μετατραυματικά (και εδώ σπάνια). Τα παιδιά έχουν μεγάλη δυνατότητα αυτοΐασης. Εάν ανακατευτεί φυσιοθεραπευτής/τρία, είναι δυνατόν να δημιουργηθούν βλάβες. Εξαίρεση αποτελεί η εγκεφαλική παράλυση, η οποία όμως απαιτεί ειδικά εκπαιδευμένους φυσιοθεραπευτές/τριες.

ΠΟΤΕ φυσιοθεραπεία επί ισχιαλγίας εν ενεργεία! Οι βλάβες είναι σίγουρες. Μόνο μετά πιθανόν να χρειαστεί κάποια ελαφρά φυσιοθεραπεία. Μεγάλη προσοχή σε φυσιοθεραπεία εάν έχει γίνει επέμβαση αρθροπλαστικής! Μόνο με συγκεκριμένες οδηγίες γιατρού που χειρούργησε.

Ιωάννης Στ. Παπαδόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Αθήνα 2003
Τελευταία αναθεώρηση : 1/1/2006