Ο πόνος δεν είναι πάντα σημάδι συναγερμού. Όμως πρέπει πάντα να διευκρινίζεται από το γιατρό.
Ο πόνος δεν πρέπει πάντα να καταπολεμάτε εάν είναι μέτριος και ανεκτός. Ορισμένες φορές (π.χ. σε οστεοαρθρίτιδες) μας θυμίζει να είμαστε προσεκτικοί. Πλήρης αναλγησία (με φάρμακα) σε αυτές τις παθήσεις, οδηγεί σε ταχύτερη βλάβη των αρθρώσεων.
Σε ορισμένες παθήσεις, η αντιμετώπιση του πόνου πιν τη διάγνωση, μπορεί να καλύψει την εικόνα και να οδηγήσει σε λάθος διάγνωση.
Ποτέ αντιμετώπιση κοιλιακού πόνου χωρίς διάγνωση από γιατρό.
Σε χρόνιους πόνους, ίσως είναι καλύτερη η τακτική λήψη αναλγητικών (με πρόγραμμα), από την περιστασιακή, κατά ζήτηση.
Ημικρανίες και πονοκέφαλοι είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο πόνου, που πρέπει να αντιμετωπίζεται συστηματικά, προγραμματισμένα και αιτιολογικά. Συχνά υπάρχει συγκεκριμένη αιτία που πρέπει να αναζητηθεί: π.χ. αλλεργία (και σε τρόφιμα) - ψυχική πίεση - πίεση χρόνου - υπερεργασία - μη τακτική, χρονικά, λήψη φαγητού - χρόνια λήψη αναλγητικών (δεν πρόκειται περί λάθους. Πράγματι η χρόνια λήψη αναλγητικών μπορεί να συντηρεί τον πονοκέφαλο ή την ημικρανία).
Πάντα έναρξη με "αθώα" αναλγητικά και όχι με τα ονομαζόμενα "αντιρευματικά".
Οι καταστάσεις αυτές δεν είναι θεωρητικές και με λίγη επίδραση στον πόνο. Μπορούν να τροποποιήσουν τον πόνο σημαντικά ή και να το δημιουργήσουν.
Όσοι υποφέρουν από καρκίνο, δεν πρέπει να υποφέρουν και από πόνους. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υποστηρίζει ότι τουλάχιστον το 50% των καρκινοπαθών πονούν χωρίς λόγο και χωρίς καλή αντιμετώπιση. Αυτοί οι συμπολίτες χρειάζονται πρόγραμμα αντιμετώπισης του πόνου από ειδικό γιατρό, σε χρόνια βάση, συστηματικά και όχι περιστασιακά. Όμως δεν είναι ανάγκη να καταφύγει κανείς αμέσως σε ισχυρά αναλγητικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να διαφοροποιηθεί η αιτία του πόνου (π.χ. πίεση νεύρων, αρχόμενο κάταγμα;). Η αντιμετώπιση δεν ταυτίζεται πάντα μόνο με αναλγητικά.
Ο χρόνιος βασανιστικός πόνος μπορεί να εξαντλήσει τον οργανισμό και να τον οδηγήσει σε ανεπάρκεια αντιμετώπισης της πάθησης!
Ιωάννης Στ. Παπαδόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Αθήνα 2003
Τελευταία αναθεώρηση : 1/1/2006