Πρόκειται για θέμα που αφορά όλους και φυσικά ο καθένας μας θέλει να έχει πλήρη έλεγχο των δεδομένων και πληροφοριών που τον αφορούν και θέλει να γίνεται καλή χρήση και μόνον προς όφελός του.

Η θέληση αυτή σήμερα υποστηρίζεται και από πλαίσια που έχουν τεθεί τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο.

Το πλέον σημαντικό θέμα που αφορά τις υπηρεσίες Τηλεϊατρικής είναι "η έγκριση χρήσης, από τον επαρκώς πληροφορημένο πολίτη ή ασθενή". Στην Αγγλική γλώσσα ο όρος είναι γνωστός ως "Informed Consent"

Οι ιατροί ή οι άλλοι επαγγελματίες υγείας που χειρίζονται τηλεματικό εξοπλισμό και λαμβάνουν μέρος στη παροχή υπηρεσιών Τηλεϊατρικής, οφείλουν να λαμβάνουν την έγκριση του ασθενούς πριν τη χρήση της υπηρεσίας. Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατόν, η έγκριση πρέπει να λαμβάνεται από συγγενικά πρόσωπα, όπως ο νόμος ορίζει και για τις άλλες περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών υγείας.

Παράλληλα θα πρέπει να θυμάται κάθε εμπλεκόμενος στη παροχή υπηρεσιών, ότι οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο, προς όφελος του ασθενούς. Ως συνέπεια της γενικής αυτής ρύθμισης, δεν μπορεί να επικαλεστεί κανείς άγνοια χρήσεως ή απαίτηση πέραν των αρμοδιοτήτων. Τέτοια επιχειρήματα μπορεί να επικαλεστεί κάθε επαγγελματίας, αλλά σε κατάλληλο χρόνο και βέβαια όχι κατά την αντιμετώπιση περιστατικών.

Προφανώς ο επαγγελματίας υγείας μπορεί να επικαλεστεί "μη χρήση της υπηρεσίας για επιστημονικούς λόγους" (δηλαδή να είναι της άποψης ότι η χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας και διαδικασίας, δεν πρόκειται να συμβάλει στην προσπάθεια επιτυχούς αντιμετώπισης του περιστατικού), με παράλληλη ανάληψη της σχετικής ευθύνης.

Παράλληλα, ασθενής ή οικείος του, δεν έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν τη χρήση της υπηρεσίας Τηλεϊατρικής, αν δεν είναι σύμφωνος και ο ιατρός ή ο νοσηλευτής. 

Θα πρέπει να σημειωθεί επίσης, ότι παρά τη αναμενόμενη μεγαλύτερη χρήση των Υπηρεσιών Τηλεϊατρικής, κατά την αντιμετώπιση περιστατικών που ενέχουν άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς,. Όσο και άλλων επειγόντων περιστατικών, έχει αποδειχθεί στη πράξη ότι μεγάλη ζήτηση για υπηρεσίες Τηλεϊατρικής υπάρχει και για την περίπτωση των μη επειγόντων ή προγραμματιζόμενων επισκέψεων. Οι λόγοι είναι καθαρά κοινωνικοί. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη τόσο στον αρχικό σχεδιασμό των υπηρεσιών, όσο και κατά τις διαδικασίες αναβάθμισης ή επανασχεδιασμού.

Η Ελλάδα έχει υιοθετήσει τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές που έχουν τεθεί στα πλαίσια διεθνών οργανισμών (π.χ. του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και έχει θέσει σε εφαρμογή τον Νόμο 2472 του 1997, που αφορά την «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Πληροφορίες μπορούν να αντληθούν από τις ιστοσελίδες της Αρχής Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων στη διεύθυνσηhttp://www.dpa.gr/law2472.htm .

Πληροφορίες για τα ισχύοντα νομικά κείμενα και ρυθμίσει, μπορεί να αναζητήσει κανείς στις ιστοσελίδες του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιαςhttp://mohow.gr , στις ιστοσελίδες της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνώνhttp://www.mednet.gr  και στις ιστοσελίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης http://europe.eu.int/eur-lex .

Σωτηρίου Δημήτριος, Αναπληρωτής Καθηγητής
Εργαστήριο Ιατρικής Φυσικής
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Τελευταία αναθεώρηση : 1/1/2006