ΟΡΙΣΜΟΣ:Είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από άθροιση υγρού έξω απ’το αγγειακό δίκτυο του εμβρύου και στις κοιλότητες του σώματος του. Παρουσιάζεται με διαφόρου βαθμού οίδημα ανα σάρκα, ασκίτη, υγρό στο περικάρδιο, υδροθώρακα, οίδημα του πλακούντα και υδράμνιο. Διακρίνεται σε αυτοάνοσο και μη ύδρωπα.

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ:Ο αυτοάνοσος ύδρωπας παρατηρείται σε ποσοστό 20% των κυήσεων ,αλλά αιμόλυση του εμβρύου γίνεται σε ποσοστό 2%.Η συχνότητα εμφάνισης του μη αυτοάνοσου ύδρωπα είναι μια ανα 1500 με 4000 γεννήσεις.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ:Τα αίτια του αυτοάνοσου ύδρωπα είναι τις περισσότερες φορές η ευαισθητοποίηση στον παράγοντα Rh κυριότερα στο αντιγόνο D,δηλαδή όταν η μητέρα είναι Rh(-) και το έμβρυο είναι Rh(+) τότε προκαλείται αιμόλυση στο έμβρυο από την είσοδο αντισωμάτων της μητέρας στο έμβρυο. Τα αίτια του μη αυτοάνοσου ύδρωπα είναι κυριότερα διαταραχές του ρυθμού της καρδιακής λειτουργίας ,χρωμοσωματικές ανωμαλίες,ανωμαλίες διάπλασης εμβρύου και πλακούντα, μολύνσεις από ιούς, μετάγγιση μεταξύ διδύμων και η α-θαλασσαιμία, ενώ σε ποσοστό 30% η αιτία είναι αδιευκρίνιστη.

ΠΟΡΕΙΑ-ΠΡΟΓΝΩΣΗ: Για την πρόληψη της ευαισθητοποίησης της μητέρας με Rh(-) πρέπει να χορηγείται αντι-D γ-σφαιρίνη τις επόμενες 72 ώρες μετά τον τοκετό. Σε περίπτωση που υπάρχει ευαισθητοποίηση τότε μετράται ο τίτλος αντισωμάτων. Η κατάσταση του εμβρύου ελέγχεται με αμνιοπαρακέντηση όπου μετράται η χολερυθρίνη(δείκτης αιμόλυσης). Η πορεία του εμβρύου εκτιμάται από την καμπύλη του Liley .

11.1 Υπερηχογράφημα όπου φαίνεται η συγκέντρωση υγρού στο μεσοπλεύριο χώρο.

11.2. Κολαπσαρισμένος πνεύμονας από την πίεση του υγρού στο μεσοπλεύριο διάστημα.

11.3. Εγκεφαλικό οίδημα και οίδημα στο θωρακικό τοίχωμα.

11.4 Ηπατικό οίδημα και οίδημα θωρακικού τοιχώματος.

Βιβλιογραφία

1. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ Γ.ΚΡΕΑΤΣΑΣ
2. Reviewed By: Irfan A. Agha, M.D., Department of Medicine, Renal Division, St. Louis University, St. Louis, MO. Review provided by VeriMed Healthcare NetworkReviewed By: Jacqueline A. Hart, M.D., Department of Internal Medicine, Newton-Wellesley Hospital, Boston, Ma., and Senior Medical Editor, A.D.A.M., Inc. Previously reviewed by Alan Greene, M.D., F.A.A.P., Chief Medical Officer, A.D.A.M.; Clinical Assistant Professor, Department of Pediatrics, Stanford University School of Medicine; Attending Physician, Packard Children/s Hospital at Stanford (3/3/2002).

Παλογος Παναγιώτης, Φοιτητής Ιατρικής Σχολής
Β’ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Αρεταίειο Νοσοκομείο
Διευθυντής: Καθηγητής Γ. Κ. Κρεατσάς