Αναζήτηση / Search

  
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια
Ανατομικά αίτια

 

 

Περιεχόμενα/Contents

Αιτιολογία και θεραπευτική αντιμετώπιση των καθ'έξιν αποβολών
• 1. Φυσιολογία της κύησης
• Μεταβολές γονιμοποιημένου ωαρίου μέχρι την εμφύτευση
• Έκτοπη κύηση
• Η επίδραση των αυξητικών παραγόντων και των κυτταροκινών στην εμφυτευτική διαδικασία του ενδομητρίου
• Κύτταρα και ουσίες που συμβάλλουν στη λειτουργικότητα του ενδομητρίου
• Πρώιμη εμβρυϊκή περίοδος
• Όψιμη εμβρυϊκή περίοδος
• Εμβρυολογία γεννητικού συστήματος του θήλεος
• Αυτόματη αποβολή
• Καθ’ έξιν αποβολές
• 2. Ανατομικά αίτια, γενετικά αίτια και καθ'έξιν αποβολές
• Γενετικά αίτια
• Ανατομικά αίτια
• Ινομυώματα και καθ’έξιν αποβολές
• Συμφύσεις και καθ’έξιν αποβολές
• Πολύποδες ενδομητρίου και ο ρόλος τους στις καθ’έξιν αποβολές
• Ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας
• 3. Ενδοκρινολογικά αίτια και καθ'έξιν αποβολές
• Ανεπάρκεια ωχρού σωματίου
• Πολυκυστικές ωοθήκες και καθ’έξιν αποβολές
• Θυρεοειδής και καθ’έξιν αποβολές
• Προλακτίνη (PRL)
• Ο ρόλος της προλακτίνης στην αιτιολογία των καθ’έξιν αποβολών
• Σακχαρώδης διαβήτης και καθ’έξιν αποβολές
• 4. Ο ρόλος του μικροβιακού παράγοντα στις καθ'έξιν αποβολές και άλλοι παράγοντες κινδύνου
• Ο ρόλος του μικροβιακού παράγοντα στις καθ’έξιν αποβολές
• Ο ρόλος του Chlamydia trachomatis στις καθ’έξιν αποβολές
• Ο ρόλος του Toxoplasma Gondii στις καθ’ έξιν αποβολές
• Μυκοπλασματικός αποικισμός του γυναικείου γεννητικού συστήματος ως αιτία καθ’ έξιν αποβολών
• Ο ρόλος της μη ειδικής βακτηριακής κολπίτιδας στις καθ’έξιν αποβολές
• Ο ρόλος της Listeria monocytogenes στις καθ’έξιν αποβολές
• Ο ρόλος του CMV στις καθ’έξιν αποβολές
• Συμπέρασμα
• Ο ρόλος διαφόρων άλλων παραγόντων κινδύνου στις καθ’έξιν αποβολές
• 5. Αυτοάνοσα νοσήματα - αλλοάνοσα νοσήματα και καθ'έξιν αποβολές
• Αυτοάνοσα νοσήματα – αλλοάνοσα νοσήματα και καθ’έξιν αποβολές
• Κύτταρα φυσικής και επίκτητης ανοσίας
• MHC Μείζον σύστημα ιστοσυμβατότητας
• Η εμβρυομητρική ανοσολογική σχέση
• HLA σύστημα, Τ-κύτταρα, ΝΚ-κύτταρα και ανοσοβιολογία της κύησης
• ΣΕΛ και επαπειλούμενες αυτόματες αποβολές
• Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και επιπλοκές κύησης
• Νόσος Graves
• Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
• Εγκυμοσύνη και αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς
• Σκληρόδερμα
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Σύνδρομο Sjogren
• Αγγειίτιδες
• Μυασθένεια Gravis
• Ενδομητρίωση
• Αλλοάνοσα νοσήματα και επαπειλούμενες αυτόματες αποβολές
• Διάγνωση αλλοάνοσων και αυτοάνοσων καθ’ έξιν αποβολών
• Θεραπευτική αντιμετώπιση αλλοάνοσων αιτίων
• 6. Η θρομβοφιλία ως αίτιο καθ'έξιν αποβολών
• Η θρομβοφιλία ως αίτιο καθ’έξιν αποβολών
• Θρομβοφιλία και εγκυμοσύνη
• Παθογένεια της θρομβοφιλίας στις καθ’έξιν αποβολές
• Διάγνωση – προσυμπτωματικός έλεγχος (screening)
• Θεραπεία

 

Συγγενείς ανωμαλίες των πόρων του Müller που οδηγούν σε καθ'έξιν αποβολές

Οι ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας αποτελούν μια μεγάλη ομάδα με διαφορετικές παθολογικές περιπτώσεις. Οι περισσότερες γυναίκες με τέτοιου είδους συγγενείς ανωμαλίες παρουσιάζουν προβλήματα σύλληψης και εμβρυϊκές απώλειες που διαφέρουν ανάλογα με την βαρύτητα της συγγενούς βλάβης.

Οι ανωμαλίες διάπλασης της μήτρας προκύπτουν στην αρχή της όψιμης εμβρυϊκής περιόδου από την ατελή ένωση των παραμεσονεφρικών πόρων. Οι διαμαρτίες αυτές είναι δυνατόν να ταξινομηθούν στις ακόλουθες συμβατικές ομάδες:

1. Απλασία της μήτρας: προκύπτει όταν δεν γίνεται επαρκής ουραία ανάπτυξη των παραμεσονεφρικών πόρων. Επίσης, συνήθης είναι η υποπλασία της μήτρας , δηλαδή η ύπαρξη ενός υπανάπτυκτου οργάνου.

Μονόκερη μήτρα

 

2. Μονόκερη μήτρα: παρουσιάζεται όταν ένας από τους παραμεσονεφρικούς πόρους δεν αναπτύσσεται επαρκώς, έτσι έχουμε την ύπαρξη ενός υποπλαστικού κέρατος.

3. Δίδελφυς μήτρα ή δίκερη διτράχηλη μήτρα: ανευρίσκεται όταν οι παραμεσονεφρικοί πόροι παραμένουν ανεξάρτητοι, με εξωτερικά δύο ξεχωριστά κέρατα.

4. Δίκερη μονοτράχηλη μήτρα: εμφανίζεται όταν οι παραμεσονεφρικοί πόροι ενώνονται στην περιοχή του τραχήλου.

5. Διαφραγματοφόρος ή διθάλαμη μήτρα: χαρακτηρίζεται από την παραμονή ολόκληρου του εσωτερικού μέσου διαφράγματος μεταξύ των ενωμένων παραμεσονεφρικών πόρων.

Από τις ανωμαλίες διαπλάσεως της μήτρας, η διθάλαμη μήτρα σχετίζεται με το υψηλότερο ποσοστό αποβολών, το οποίο κυμαίνεται από 26-94%, σε κάποιες μελέτες. Το ποσοστό για την μονόκερη μήτρα φθάνει και μέχρι 47% αλλά ελαττώνεται σημαντικά όσο αυξάνεται ο αριθμός των κυήσεων. Το ίδιο ισχύει και για τη δίκερη και τη δίδελφη μήτρα, οι ανωμαλίες αυτές όμως σχετίζονται κυρίως με πρόωρους τοκετούς. Ακόμα θα ήταν σκόπιμο να αναφέρουμε πως η υποπλασία της μήτρας ανευρίσκεται σε πολλές περιπτώσεις πρώιμων αποβολών.

Διθάλαμη μήτρα

 

Το γεγονός πως η διαφραγματοφόρος - διθάλαμη μήτρα σχετίζεται με πολύ υψηλό ποσοστό αποβολών οφείλεται στη συχνή εμφύτευση του κυήματος στο σχετικά ανάγγειο διάφραγμα, το οποίο συνήθως καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της μητρικής κοιλότητας, ακόμη και ένα μικρό όμως σε μήκος διάφραγμα σχετίζεται με την ύπαρξη καθ’ έξη αποβολών. Επιπρόσθετα, το σχήμα της μήτρας σε αυτές τις ανωμαλίες διάπλασης προδιαθέτει σε ισχιακή προβολή με αποτέλεσμα το ποσοστό της Καισαρικής τομής να είναι υψηλό στις περιπτώσεις αυτές.

Εκτός από τις συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας υπάρχουν και οι επίκτητες, οι οποίες σχετίζονται με επανειλημμένες αποβολές. Το Σύνδρομο Asherman, με πληθώρα συμφύσεων της ενδομητρικής κοιλότητας προκαλεί κατά κύριο λόγο υπογονιμότητα, αλλά σε περίπτωση κυήσεως η πιθανότητα αποβολής φθάνει έως και 80%. Η πιο συχνή αιτία του συνδρόμου είναι η σε πολύ μεγάλη έκταση και βάθος καταστροφή του ενδομητρίου, μετά από απόξεση ή ο μεγάλος αριθμό αποξέσεων.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η υστεροσαλπιγγογραφία, το υπερηχογράφημα και τελευταία η μαγνητική τομογραφία είναι οι αρχικές βασικές εξετάσεις που οδηγούν στην διάγνωση ή την υποψία υπάρξεως των ανωμαλιών της μήτρας. Η οριστική διάγνωση τίθεται λαπαροσκοπικά παρατηρώντας το βάθος του πυθμένα της μήτρας. Αν ο πυθμένας της μήτρας είναι μεγάλος και ενωμένος η διάγνωση είναι διθάλαμη ή διαφραγματοφόρος μήτρα, αν ο πυθμένας της μήτρας είναι διαχωρισμένος από μια βαθιά σχισμή τότε η διάγνωση είναι δίκερη μήτρα. Η λαπαροσκόπηση θέτει την ακριβή διάγνωση και βοηθά στο να ληφθούν οι κατάλληλες αποφάσεις για την περαιτέρω αντιμετώπιση. Τελευταίες μελέτες, δείχνουν πως η υπερηχοϋστεροσαλπιγγογραφία περιορίζει την ανάγκη για χρήση της λαπαροσκόπησης στην τελική διάγνωση.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Β’ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Αρεταίειο Νοσοκομείο
Διευθυντής: Καθηγητής Γ. Κ. Κρεατσάς
Συντονιστής : Σπ. Δενδρινός, Αναπληρωτής Καθηγητής
Αθήνα, Νοέμβριος 2005

Πνευματικά δικαιώματα © 2008 - Ασκληπιακό Πάρκο Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών - Πιλοτική εφαρμογή - Ανάληψη ευθυνών
Επιστροφή στην αρχική σελίδα  -  Επικοινωνία


Σας παρακαλούμε να απαντήσετε στο απλό ερώτημα "Θα συνιστούσατε στους φίλους σας και στους γνωστούς σας να επισκεφτούν την Πύλη και να διαβάσουν το συγκεκριμένο κείμενο;" Η απλή αυτή ερώτηση (Business Week, Lanuary 20, 2006 - quoting a Harvard Business Review article) μπορεί να καταδείξει την απήχηση της συγκεκριμένης ιστοσελίδας, σχετικά με το αν επιτελεί το έργο για το οποίο έχει σχεδιαστεί. Βαθμολογήστε στην κλίμακα από 0 εώς 10. Η βαθμολογία σας θα καταχωρηθεί αυτομάτως.